Έλληνες του εξωτερικού… Σίγουρα έχεις φίλους και πιθανότατα συγγενείς που ζουν στο εξωτερικό και μένουν σπίτι. Κάποιοι από αυτούς σπουδάζουν και άλλοι εργάζονται, έχοντας στήσει μία όμορφη και παραγωγική ζωή στη χώρα που επέλεξαν.

Τους έχεις συχνά στο μυαλό σου και όταν τους συναντάς, είναι σαν να μην πέρασαν πολλές ημέρες. Τώρα όμως, που διανύουμε αυτή τη δύσκολη περίοδο με την πανδημία και μένουμε σπίτι, αισθάνεσαι την ανάγκη να μιλήσεις περισσότερο μαζί τους. Ίσως και πιο πολύ από πριν! Αυτή είναι η πρώτη θετική αλλαγή μεταξύ φίλων, που ζουν σε διαφορετικές χώρες όπως είναι οι Έλληνες του εξωτερικού…

Οι φίλοι και συγγενείς μας λοιπόν μένουν σπίτι, όπως πρέπει, προσέχουν και μας μιλούν για το πως αντιμετωπίζουν την κατάσταση, τι σκέφονται για το μέλλον και τι νιώθουν πως τους έχει διδάξει έως τώρα ο κορονοϊός. Για να δούμε τι λένε οι Έλληνες του εξωτερικού για την κατάσταση που ανησυχεί και αναστατώνει ολόκληρο τον πλανήτη.

Ελλάδα καλεί Δουβλίνο, από την Ελίνα

Αν μπορούσε να με ακούσει ολόκληρος ο πλανήτης θα έλεγα ότι αυτό που ζούμε, θα ξεπεραστεί αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι για το μετά. Ας δούμε αυτό το διάλειμμα από την καθημερινότητα ως την ευκαιρία να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε σωστότερα το μέλλον του πλανήτη, που μοιραζόμαστε και μας συνδέει. 

Η Ελίνα Μαυρωνά ζει και εργάζεται ως οικονομολόγος στο Δουβλίνο, εδώ και τέσσερα χρόνια. Πριν ζούσε στο Λουξεμβούργο, οπότε έχει συνηθίσει να είναι μακριά από την Ελλάδα.

Αυτή τη φορά όμως οι δικοί της τής λείπουν πιο πολύ από ποτέ και το μόνο που εύχεται, είναι να ταξιδέψει σύντομα στην Ελλάδα για να τους αγκαλιάσει σφιχτά.

Τι περιλαμβάνει η νέα σου καθημερινότητα με την καραντίνα;

Δουλειά από το σπίτι, πολλή μαγειρική και πολύωρες βιντεοκλήσεις με συγγενείς και φίλους. 

Πιστεύεις πως η χώρα όπου ζεις, διαχειρίζεται σωστά την κατάσταση;

Ναι, έδρασε γρήγορα συγκριτικά με άλλες χώρες και πήρε μέτρα νωρίς για την προστασία των πολιτών και του συστήματος υγείας.

Ποια είναι η χειρότερη σκέψη, που έχεις κάνει εξαιτίας του κορονοϊού;

Ότι θα χάσω αγαπημένα πρόσωπα.

Τι σου δίνει χαρά αυτές τις ημέρες;

Βόλτα σε πάρκα με τα πόδια ή το ποδήλατο ειδικά σε ηλιόλουστες μέρες (ο ήλιος βέβαια είναι σπάνιο φαινόμενο για Ιρλανδία, αλλά συμβαίνει).

Τρεις λέξεις που εκφράζουν τα συναισθήματά σου τώρα.

Αγωνία, Ανυπομονησία, Ευγνωμοσύνη. 

Τι «μάθημα» νιώθεις πως σου έχει δώσει, μέχρι τώρα, ο κορονοϊός;

Τίποτα δεν είναι δεδομένο! Μου έμαθε να εκτιμώ και να χαίρομαι το παρόν, να μην αφήνω τίποτα για μετά.

Σταμάτης και Βάσια: Μένουν σπίτι, μένουν Αγγλία

Προτείνω να μη σταματήσουμε να εργαζόμαστε, γιατί εκτός από τη σωματική υγεία πρέπει να στηρίζουμε και την πνευματική- ψυχική.

Σταμάτης

Το πρώτο πράγμα που θέλω να κάνω όταν τελειώσει όλο αυτό, είναι να καλέσω τους αγαπημένους μου φίλους στο σπίτι που μου λείπουν τόσο πολύ!

Βάσια

Η Βάσια Πούλια και ο Σταμάτης Λεοντσίνης ζουν και εργάζονται στο Λονδίνο κι έχουν ένα γιο ηλικίας 17 μηνών. Ο Σταμάτης είναι Quantitative Investments – Research Director, CdR Capital και η Βάσια Visitor and Sales Manager at Royal Museums Greenwich.

Τι περιλαμβάνει η νέα σας καθημερινότητα με την καραντίνα;

Σταμάτης: Περισσότερο χρόνο με τον γιο και τη σύζυγό μου, εργασία, άσκηση.

Βάσια: Κυρίως ενασχόληση με τον μικρό μου γιο, μαγειρική, δουλειές για το σπίτι, γυμναστική online και πολλές ώρες Facetime με οικογένεια και φίλους.

Ποια είναι η χειρότερη σκέψη, που έχει κάνει ο καθένας σας εξαιτίας του κορονοϊού;

Νομίζουμε πως εδώ η απάντηση είναι κοινή. Η πιθανότητα να νοσήσει βαριά κάποιο μέλος της οικογένειάς μας.

Σταμάτη, ποιο είναι το πρώτο πράγμα, που θα κάνεις όταν τελειώσει η καραντίνα;

Να πάω βόλτα στο πάρκο με την οικογένειά μου.

Βάσια, τι σου δίνει χαρά αυτές τις ημέρες;

Ο πολύτιμος χρόνος που περνάω με τον 17 μηνών γιο μου.

Σταμάτη;

Θα έλεγα πρώτα, τον χρόνο που περνάω με την οικογένεια και μετά την εργασία μου. Επιμένω σε αυτό, γιατί έχει σημασία να παραμείνουμε ενεργοί και δραστήριοι με κάθε έννοια.

Τρεις λέξεις που εκφράζουν τα συναισθήματά σας τώρα.

Σταμάτης: Αισιοδοξία, Αγωνία, Αβεβαιότητα

Βάσια: Φόβος, Ανησυχία, Αβεβαιότητα

Όταν η Βάσια νόσησε από κορονοϊό

«Πριν περίπου δύο εβδομάδες νόσησα πιθανότατα από κορονοϊό. Εμφάνισα αρκετά από τα συμπτώματα και τήρησα κατά γράμμα το διάστημα της απομόνωσης, ακόμη και μέσα στο σπίτι σε απόσταση από τον Σταμάτη και τον γιο μας, τον Γρηγόρη. Ήταν μία άσχημη εμπειρία, το να βρίσκεσαι κλεισμένη σ’ ένα δωμάτιο και να μη μπορείς να δεις ή να έρθεις σε οποιαδήποτε επαφή με την οικογένειά σου. Παρόλα αυτά ήμουν από τους τυχερούς, που το ξεπέρασαν στο σπίτι.

Πλέον δε θεωρώ τίποτα δεδομένο και είμαι ευγνώμων για όσα έχω.»

Σταμάτη, τι «μάθημα» νιώθεις πως σου έχει δώσει, μέχρι τώρα, ο κορονοϊός;

Τα τελευταία 30 χρόνια είχαμε συνηθίσει σ’ ένα ασφαλές περιβάλλον με ευνοϊκές συνθήκες σε ό,τι αφορά στην υγεία και χρησιμοποιούσαμε τις τηλεπικοινωνίες και την τεχνολογία για να κάνουμε τη ζωή μας ευχάριστη (ενώ τώρα για να εργαζόμαστε και να έχουμε επαφή με τους ανθρώπους μας).

Το μάθημα είναι πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι για απρογραμμάτιστες σοβαρές αλλαγές στη ζωή μας και να μην πέρνουμε ως δεδομένο το μέλλον.  

Βάσια, αν αυτή τη στιγμή σε άκουγε ολόκληρος ο πλανήτης, τι μήνυμα θα ήθελες να πεις στον κόσμο;

Η ανθρωπότητα σήμερα περνάει μια πολύ δύσκολη δοκιμασία. Και είναι η στιγμή που ο καθένας μας θα πρέπει να βγάλει τον καλό του εαυτό, για το κοινό καλό.

Η δύσκολη μεν, απαραίτητη δε, περίοδος της καραντίνας που όλοι μένουν σπίτι, πρέπει να τηρείται πραγματικά από όλους μας εάν θέλουμε να σταματήσουμε να θρηνούμε θύματα.

Έλληνες του εξωτερικού: London calling, αυτή τη φορά από την Κατερίνα

Τώρα που επιτέλους η καραντίνα επιβλήθηκε στην Αγγλία, συνειδητοποίησα πόσο λίγο χρόνο περνάμε με τον εαυτό μας στην καθημερινότητά μας. Οπότε αποφάσισα να κάνω πράγματα τα οποία είχα παραμελήσει και να εξερευνήσω καινούργια ενδιαφέροντα.

Άρχισα να γυμνάζομαι ξανά, 5 φορές την εβδομάδα, ο χορός έγινε και πάλι μέρος της καθημερινότητας μου και ξεκίνησα να μαθαίνω British Sign Language, κάτι που παραμελούσα για πολύ καιρό. 

Επίσης, έχω «αναλάβει» έναν ηλικιωμένο κύριο και μια ηλικιωμένη κυρία που δεν έχουν συγγενείς και τους κρατάω παρέα καθημερινά μέσω τηλεφώνου, μοιράζοντας σκέψεις και εμπειρίες μαζί τους.

Η Κατερίνα Παστουρματζή ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Είναι ψυχολόγος και Store Manager σε μία πολύ μεγάλη αλυσίδα στον χώρο της εστίασης. Αυτό που απολαμβάνει να κάνει αυτές τις ημέρες, είναι να ξυπνάει στις 06.00 (ούτε εκείνη το πιστεύει) προκειμένου να βγει έξω για τρέξιμο. Το πρώτο της μέλημα όταν ξεκίνησε όλο αυτό στην Αγγλία, ήταν να φροντίσει τους υπαλλήλους της για τους οποίους είναι υπεύθυνη τόσο να τους ενημερώσει όσο και να προστατέψει τα δικαιώματά τους.

Πιστεύεις πως η χώρα όπου ζεις, διαχειρίζεται σωστά την κατάσταση;
Σίγουρα όχι. Δυστυχώς, το lockdown ήρθε στο Λονδίνο πολύ αργότερα από όσο θα έπρεπε, επιδεινώνοντας έτσι την κατάσταση. Ακόμη και τώρα που θεωρητικά είμαστε σε κατάσταση καραντίνας και όλοι μένουν σπίτι, τα μέτρα δεν επιβάλλονται όσο αυστηρά θα έπρεπε και γι αυτό το λόγο, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που δεν τα τηρούν.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα, που θα κάνεις όταν τελειώσει η καραντίνα;
Θα διαγράψω το Netflix (Αστειεύομαι φυσικά).
Θα βάλω σε πράξη όλα όσα αποφάσισα να αλλάξω. Η απομόνωση μού έχει δώσει το χρόνο, που χρειαζόμουν να επαναπροσδιορίσω κάποιες καταστάσεις.

Ποια είναι η χειρότερη σκέψη, που έχεις κάνει εξαιτίας του κορονοϊού;
Το να χάσω κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο. Δυστυχώς, η οικογένειά μου και οι φίλοι μου είναι στην Ελλάδα και έτσι το άγχος και το στρες για την όλη κατάσταση διπλασιάζεται.

Τρεις λέξεις που εκφράζουν τα συναισθήματά σου τώρα.
Απομόνωση, Επαναφόρτιση, Ανυπομονησία.

Τι σου δίνει χαρά αυτές τις ημέρες;
Η πρωινή βόλτα για τρέξιμο, η οικογένειά μου και οι αγαπημένοι μου, που είναι καλά όσο μένουν σπίτι. Όλη αυτή η κατάσταση έχει βγάλει τον καλύτερο εαυτό στους περισσότερους ανθρώπους. Χαμογελάμε ο ένας στον άλλο, λέμε καλημέρα, βοηθάμε ανθρώπους που μας χρειάζονται και αφήνουμε τη γη μας και το περιβάλλον να αναπνεύσουν.

Τι «μάθημα» νιώθεις πως σου έχει δώσει, μέχρι τώρα, ο κορονοϊός;
Τη σημαντικότητα του αλληλοσεβασμού και της κατανόησης.

Αν αυτή τη στιγμή σε άκουγε ολόκληρος ο πλανήτης, τι μήνυμα θα ήθελες να πεις στον κόσμο; 

Να αρπάξουμε όλη αυτή την ευκαιρία και να συνειδητοποιήσουμε πόσο ευάλωτοι είμαστε και πόσο χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο.

Ο μόνος τρόπος να φτάσουμε γρηγορότερα στο τέλος αυτής της κατάστασης είναι να δουλέψουμε μαζί σαν ένα, ακόμη κι αν είμαστε απομονωμένοι.

Living in America, από τον Γιάννη

Εδώ στις ΗΠΑ η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική από αυτό που βλεπετε και ακούτε στην Ελλάδα. Η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση σίγουρα υποτίμησε το πρόβλημα αλλα από την άλλη η ευθύνη είναι με τους κυβερνήτες κάθε Πολιτείας. Η δικη μου Πολίτεια (New Hampshire) είναι μία μικρή Πολιτεία χώρις μεγάλη πόλη και μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι υπό έλεγχο. Οι σκέψεις μας είναι με τους ανθρώπους της Νεας Υόρκης.

Ο Γιάννης Καραλής, Senior Director Analyst IT Sourcing, Procurement & Vendor Management at Gartner, είναι ένας από τους Έλληνες του εξωτερικού αφού ζει κι εργάζεται με την οικογένειά του στην Αμερική. Με τη σύζυγό του Laila, έχουν δύο παιδιά τη Σοφία και τον Θοδωρή.

Πως είναι η ζωή στην καραντίνα;

Το θετικό για μένα ήταν ότι δούλευα ήδη από το  σπίτι και το μόνο που άλλαξε είναι ότι ακύρωθηκαν αρκέτα ταξίδια που είχα. Η μεγάλη διαφορά ήρθε, όχι με το μένουμε σπίτι αλλά με το ότι μένουν σπίτι και τα παιδιά. Έτσι πρέπει να είμαστε γονείς, εργαζόμενοι και δάσκαλοι ταυτόχρονα.

Ποια είναι η χειρότερη σκέψη, που έχεις κάνει εξαιτίας του κορονοϊού;

Η χειρότερη σκέψη που έχω κάνει, είναι οτι μπορεί να χάσω τη δουλειά μου και να πρέπει να ψάξω εκ νέου σε μία οικονομία που ίσως να είναι σε πολύ άσχημη κατάσταση. Σε γενικές γραμμές όμως, παραμένω αισιόδοξος.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα, που θα κάνεις όταν τελειώσει η καραντίνα;

Ως ένας από τους Έλληνες του εξωτερικού, ελπίζω να τελειώσει όλο αυτό μέσα στο καλοκαίρι και να πάρω την οικογένεια να έρθουμε στην Ελλάδα, να πέρασουμε μερικές εβδομάδες στην Άνδρο, που είναι το ησυχαστήριο μου και το μέρος όπου πέρασα τα καλοκαίρια μου ως παιδί.

Τρεις λέξεις που εκφράζουν τα συναισθήματά σου τώρα.

Ανήσυχος, Αισιόδοξος, Aπόφασισμένος

Τι σου δίνει χαρά αυτές τις ημέρες;

Έχουμε περισσότερο χρόνο με τα παιδιά μας και βλέπουμε ο ένας τον άλλο περισσοτερο. Όσο κουραστικό κι αν γίνεται κάποιες φορές, έχουμε πολλές ωραίες στιγμές.

Όταν έχει καλό καιρό, βγαίνουμε με τα παιδιά στο δρόμο και τον ζωγραφίζουμε! Επίσης αγοράσαμε ωραία κρασιά και μια- δυο φορές την εβδομαδα αφου κοιμηθούν τα παιδιά κάνουμε tapas ή ελληνικούς μεζέδες. Έτσι είναι σαν να έχουμε βγει έξω.

Τι «μάθημα» νιώθεις πως σου έχει δώσει, μέχρι τώρα, ο κορονοϊός;

Είμαι άνθρώπος που πάντα ήθελε να έλεγχει το πεπρωμένο του και ο ιός μού έδειξε για άλλη μια φόρα οτι όσο και διορατικός να είσαι, ποτέ δεν έχεις τον πλήρη έλεγχο του τι μπορεί να συμβεί και να φέρει τα πάνω κάτω.

Αν αυτή τη στιγμή σε άκουγε ολόκληρος ο πλανήτης, τι μήνυμα θα ήθελες να πεις στον κόσμο;

Είναι ίσως μία ευκαιρία για έμας που μπορούμε και ζούμε όλο αυτο από τη ζεστασιά ενός σπιτιού να σκεφτούμε όλους εκείνους που η επιβίωσή τους δεν έγκειται στο να κάτσουν σπίτι.

Αυτό ισχύει και για το μέλλον. Όταν περάσει αυτό και είμαστε καλά, να προσπαθήσουμε να πάρουμε πρωτοβουλίες ως άτομα για να στηρίξουμε και να βοηθήσουμε συνανθρώπους όπως και αν μπορούμε.

Έλληνες του εξωτερικού: Και στη Γερμανία μένουν σπίτι, από τον Λεωνίδα

Αυτό που μου δίνει χαρά την περίοδο της καραντίνας, είναι η οικογένειά μου, ένας περίπατος ή τρέξιμο στο δάσος, να μιλήσω με τους συγγενείς και τους φίλους μου και να μαθαίνω κάθε μέρα πως είναι καλά.

Τα συναισθήματά που μ’ εκφράζουν, είναι Ανησυχία, Λύπη και Αγάπη.

Ο Λεωνίδας Μουταυτσίδης είναι Επικεφαλής Μηχανικός Κατασκευής σε πολυεθενική εταιρεία στον τομέα της Ενέργειας. Ζει με την οικογένειά του στη Γερμανία και φροντίζει να παραμένει προσεκτικός αλλά χωρίς υπερβολές ή πανικό.

Πιστεύεις πως η χώρα όπου ζεις, διαχειρίζεται σωστά την κατάσταση;

Η Γερμανία πιστεύω ότι το διαχειρίζεται σωστά και χωρις πανικό, ίσως βέβαια βοηθάει το γεγονός ότι δε μιλάω την γλώσσα και δεν βλέπω τι λένε στις ειδήσεις. Γενικά ο κόσμος λαμβάνει προφυλάξεις, χωρίς να υπερβάλλει.

Όλα αυτά πιστεύω ότι πηγάζουν και από το γεγονός ότι η Γερμανία έχει ένα από τα καλύτερα συστήματα υγείας στην Ευρώπη κι είναι σίγουροι ότι θα ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της περιόδου. 

Τι περιλαμβάνει η νέα σου καθημερινότητα με την καραντίνα;

Η καθημερινότητα μου δεν έχει αλλάξει πολύ, για την ώρα εργάζομαι κανονικά αν και οι προφυλάξεις στον χώρο εργασίας είναι πρωτόγνωρες. Μετά τη δουλειά επιστρέφω σπίτι και περνάω το υπόλοιπο της μέρας με την κόρη και τη σύζυγό μου. Η αλήθεια είναι ότι αυτές έχουν επηρεαστεί πιο πολύ, καθώς μένουν σπίτι και δε μπορούν να πάνε πουθενά πάρα μόνο στο δασος για να βγάλουν βόλτα τον σκύλο μας.

Τα Σαββατοκύριακά μας είναι αρκετά διαφορετικά, αφού δε μπορούμε να πάμε πουθενά, π.χ. σ’ ένα εστιατόριο για φαγητό και κυρίως δε μπορούμε να δούμε τους φιλους μας.

Ποια είναι η χειρότερη σκέψη, που έχεις κάνει εξαιτίας του κορονοϊού;

Ότι μπορεί κάποιος δικός μου άνθρωπος να νοσήσει και να πεθάνει από τον ιό. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα, που έρχεται στο μυαλό μου. Μετά από αυτό, αναρωτιέμαι ποτέ θα τελειώσει η κατάσταση και πως θα είναι η επόμενη μέρα. 

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα, που θα κάνεις όταν τελειώσει η καραντίνα;

Δεν το έχω σκεφτεί αλλά δε νομίζω να κάνω κάτι το ιδιαίτερο. Εξαρτάται βέβαια και το ποσό καιρό θα κρατήσει η καραντίνα. Εάν κρατήσει πολύ, σίγουρα θα ήθελα επιστρέψω στην Ελλάδα να δω τους γονείς μου και τα αδέρφια μου για μερικές μέρες. 

Έχεις κάποιο δικό σου άνθρωπο που έχει νοσήσει από κορονοϊό;

Όχι, δεν έχω κανέναν που να έχει νοσήσει. Αν κι έχω αρκετούς φίλους από την Ιταλία και ειδικότερα από Μιλάνο και Μπέργκαμο, έχω επικοινωνήσει με όλους και ευτυχώς, είναι καλά στην υγεία τους. 

Τι «μάθημα» νιώθεις πως σου έχει δώσει, μέχρι τώρα, ο κορονοϊός;

Δε νομίζω ότι μου δινει κάποιο ιδιαίτερο μάθημα. Απλά μου υπενθυμίζει ότι όταν εμείς κάνουμε σχέδια, αυτά μπορούν πολύ εύκολα να αλλάξουν από μια κατάσταση που δεν είναι στο χέρι μας να ελέγξουμε. 

Μου υπενθυμιζει επίσης οτι πρέπει να ζούμε όσο πιο όμορφα μπορούμε, να αγαπάμε και να εκτιμάμε τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας και να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. 

Αν αυτή τη στιγμή σε άκουγε ολόκληρος ο πλανήτης, τι μήνυμα θα ήθελες να πεις στον κόσμο;

Θα έλεγα στον κόσμο να έχει υπομονή, ειδικά αυτούς που υποφέρουν περισσότερο και είτε νοσούν είτε έχουν χάσει τους ανθρώπους τους. Θα έλεγα σε όλους αυτούς που λαμβάνουν κρίσιμες αποφάσεις να μην τρομοκρατούν τον κόσμο διαταράσσοντας την ψυχολογία τους και να λαμβάνουν πάντα αποφάσεις με γνώμονα το κοινό καλό. 

Τέλος θα ζητουσα από όλους να δώσουμε μια αγκαλιά στους ανθρώπους που έχουμε δίπλα μας και να σκεφτούμε αυτούς που δεν έχουν κανέναν κοντά τους αυτές τις δύσκολες ώρες.